Forum Puchonów ;)

Małgonia

Eh, alem nierozgarnięta. Odkąd pamiętam mam marzenie i chęci, aby swoją przyszłość związać z show biznesem ( możecie się śmiać, ale pomarzyć można). Moją ogromną pasją jest śpiewanie i gra na scenie. Niby mam do aktorstwa jakieś predyspozycje, ale boję się ,że to może nie wystarczyć. Że nie zapewni mi to pewnej, przede wszystkim materialnie, przyszłości. Co będzie jeżeli po szkole aktorskiej ( zakładając, że się do niej dostanę) wyląduję w jakiejś teatrzynie gdzie będę zarabiać 1000 zł miesięcznie ? I do końca życia będę musiała tak pracować, nikt się mną nie zainteresuje i będę nieszcześliwa ??? A tak bardziej przyziemnie myślę na razie o czymś co by się wiązało z reklama i marketingiem> Niestety, z tego co wiem aby studiować marketing i zarzązanie trzeba mieć maturę z matematki. Wcześniej myślałam nad architekturą krajobrazu i turystyką. Mam jednak nadzieje, że zdecyduję się na coś co mnie będzie interesować i co, mówiąc szczerze przyniesie kasę.

Madlen

Hm. Pieniądze to nie wszystko, ale przyznam, ze są potrzebne. Ale szczerze to nie rozumiem tych twoich obaw "A co jak będę zarabiać 1000 zł!" To sie moze rpzydarzyć w każdym zawodzie - a nawet może sie przydarzyć, że sie wyląduje pod mostem.
Ja się martwię, zę w ogóle nie znajdę pracy, a nie o minimum zarobków..

Gosia - maturę z matematyki to trza mieć zawsze. Bo teraz jest obowiązkowa z matmy.

diggory

ja bym zrobiła wszystko aby grać w teatrze, nawet jakbym miała zarabiać grosze. bo to moja pasja. podzielam zdanie Madlen, że pieniądze to nie wszystko. ja chciałabym się poprostu spełnić zawodowo i robić to co lubię.

Małgonia

Kejtova

U mnie najgorsze jest to, że nie wiem kim chce być. W dzieciństwie też nie miałam jakichś jasno sprecyzowanych marzeń, teraz jest jeszcze gorzej. Jestem w liceum, powinnam wiedzieć czego chce i tym samym uczuć się tego, co mi się przyda, czego jestem pewna. Ale ja niestety nie jestem. Kurcze, kiedyś myślałam o prawie, wiecie profil humanistyczno-prawny, to by się nawet zgadzało. Ale teraz jakoś mnie ta perspektywa nie pociąga, sama nie wiem czemu, ale nie. I teraz nie wiem gdzie już szukać, niczego nie jestem pewna. I to mnie dobija.
Dlatego moją przyszłość wiążę na razie jedyynie z nauką, żeby później móc wybrać.

Pozdrawiam
Brunia