Forum Puchonów ;)

Serpensja Tenebris · Wysłany: Śro 18:56, 29 Mar 2006 Temat postu: JP II - rocznica

2 kwiacień 2005 roku 21:37

Znacie tą datę? Tą godzinę?

Wielu wyryła się trwale w pamięć.

Nadchodzi rocznica. Czy ludzie będą potrafili ponownie się połączyć w modlitwie czy te "obchody" przejdą niezauważone wśród całego zgiełku?

Czy Jan Paweł Święty i Wielki II znowu złączy myślą Świat? Nie tylko chrześcijan, katolików, ale cały świat?

Madlen · Wysłany: Śro 19:05, 29 Mar 2006 Temat postu:

Och nie przejdą nie zauważone.
Ja już dziś zablokowałam moją koleżankę, której sto razy groziłam, ze to zrobię, jeśli znów dostanę od niej łańcuszek - przysłała mi jakiś właśnie o Janie Pawle, że musze wysyłać dalej, bo inaczej aniołowie ześlą na mnie nieszczęscia... hah.

A tak na poważnie: nie może to przejść niezauważone. Nie wierzę w to, ze zapomną. Podejrzewam, ze w wielu miejscach będą się pojawiały uroczystości wręcz na pokaz. Ale na pewno ludzie będą pamiętać - mi się nie chce wierzyć, że minął już rok. Pamiętam doskonale, jak przerwali Pana Tadeusza, żeby nadać komunikat o nim...
I już teraz mi mam zapowiedziała, że w rocznice idziemy na trzy godzinną mszę, na której nie nzajdzie się siedzącego miejsca. Ale wytrzymam. Bo choć nie jestem pewna własnej wiary, to takiego człowieka wypada uczczić... i dlatego, że chcę, a nie, że ktoś mnie przymusza.

Nefhenien · Wysłany: Śro 23:33, 29 Mar 2006 Temat postu:

Nie, nie przejdzie. W tym roku jeszcze nie. Ale co z dalszymi latami, to nie wiem.

Matko, to już rok. tak trudno uwierzyć, że to już cały, długi rok. Jak żywo pamiętam cały ten dzień. Ech... Wydaje się, jakby minęło co najwyżej kilka miesięcy, a tu...

Dziwne, że życie toczy się dalej, nawet po największej tragedii czy nieszczęściu. Tak to wszystko sobie przemija niezauważalnie.

Ja będę pamiętać.

Hotaru-chan · Wysłany: Czw 19:30, 30 Mar 2006 Temat postu:

Pierwsza rocznica czegokolwiek nigdy nie przechodzi niezuważalna. A tym bardziej rocznica śmiercitakiego Człowieka.
Tak. 'Człowieka ' przez C.

Pamiętam, jak rok temu byłam chyba na sześciu mszach i dwóch czuwaniach w czasie Jego ostatnich dni. Ruszyło mnie sumienie... Nie jestem jakoś zbyt religijna, ale czułam, że muszą tam być i wspomagać Go modlitwą. I służyć innym ludziom w czasie mszy (jestem harcerką). Mam nadzieję, że moja modlitwa i innych choć trochę Mu pomogła i ulżyła w cierpieniu.

W tym roku będę w tym czasie na rekolekcjach. Mam nadzieję, że jakoś to uczcimy. A na apelu jasnogórskim pod krzyżem, ustawionym w tym miejscu, gdzie Jan Paweł II celebrował mszę, też będę.

Valanthe · Wysłany: Czw 19:36, 30 Mar 2006 Temat postu:

Życie toczyło się ciągle tak samo. Przynajmniej w Olsztynie. Nauczyciele dalej tacy okrutni, w autobusach i na ulicach ludzie zachowywali się tak samo, jak przed śmiercią naszego Papieża. W moim mieście była tylko jedna uroczystość zorganizowana w intencji Ojca Świętego. Już po śmierci. Jestem harcerką i myślałam, że mój hufiec zorganizuje czuwanie w jakimś kościele, ale nic takiego nie było.
Słyszałam kiedyś, że w Irlandii, gdy cały świat modlił się za Jana Pawła II, bary były pootwierane, pełne ludzi, a kościoły puste. Muszę z przykrością przyznać, że 3. kwietnia, to była niedziela, w mojej parafii też nie było wiele osób. Ciekawa jestem czemu.
W tym roku chyba nie pójdę do kościoła w rocznicę, bo nie mogę chodzić. Nawet o kulach. Zepsuły się. Mam jednak nadzieję, że tata coś wykombinuje. (:

Niestety wszyscy mamy to do siebie, że szybko zapominamy. Nic już nie będzie tak jak kiedyś. Większość ograniczy się do symbolicznej świeczki. A kibice? Dla "pseudo" to będzie dzień jak każdy inny. Kościoły znowu będą świecić pustkami. Takie mam przeczucia. Oby mylne. No cóż, my po prostu wolimy siedzieć w domu.
I tylko rozmyślać w samotności o wszystkim.

Alhandra · Wysłany: Czw 19:55, 30 Mar 2006 Temat postu:

Ojj, Val. A ty jak zawsze pesymistycznie, co?

Jupka · Wysłany: Pią 16:01, 31 Mar 2006 Temat postu:

Ech.
Cóż, jak dla mnie, media robią za dużo szumu. Ale to tak btw.

Nie jestem religijna, nie pójdę na zadną mszę, bo czułabym się, jakbym udawała. Nie płakałam po jego śmierci, nie byłam wtedy w kościole, więc wbrew samej sobie postąpiłabym, idąc na mszę na rocznicę. Co prawda, będę o chyba osiemnastej na placu kościelnym, ale tylko dlatego, że miejscowy chór LOGOS, w tym kilka moich koleżanek z klasy, będzie śpiewać.

Tę datę zapamiętam, to fakt. Tak samo jak daty innych tragedii czy ważnych wydarzeń dla Polaków - pierwszy września, jedenasty listopada...

Hotaru-chan · Wysłany: Pią 16:22, 31 Mar 2006 Temat postu:

diggory · Wysłany: Pią 16:36, 31 Mar 2006 Temat postu:

Rok temu w niedzielę, nie poszłam do kościoła. Dlaczego? Bo byłam załamana... przez tydzień nie jadłam, na każdy w komentarz w TV wybuchałam w płaczem. W tą niedzielę napewno pójdę do kościoła, bo uważam, że jest to mój obowiązek, ale napewno łatwo nie będzie.
Kto wymyślił, że czas leczy rany? Nie zgadzam się z tym absolutnie... mija rok, a ja nadal nie mogę się z tym dać rady... według mnie czas je tylko zabliźnia, ale też nie do końca. Ciekawe, za ile lat się z tym pogodzę. W każdym razie nie prędko.

Alhandra · Wysłany: Pią 16:48, 31 Mar 2006 Temat postu:

Valanthe · Wysłany: Pią 16:58, 31 Mar 2006 Temat postu:

Ech, owszem były msze w parafiach, było to u Izabelki, ale taka uroczystośc na cały, calusieńki, jak długi i szeroki jest Olsztyn była tylko jedna. Plus marsz.
Spodziewałam się czegoś więcej po naszym hufcu. A może to nie hufiec coś sknocił, tylko ktoś inny?
W każdym razie spodziewałam się zupełnie czegoś innego po ludziach. Innej atmosfery, większej życzliwości. A prawdę mówiąc nic się nie zmieniło. Był tylko wielki płacz, w sercach niewiele zostało.
Przepraszam za mój pesymizm. Znacie mnie.

Madlen

Hm. Teraz to i ja myślę, że tego szumu jest za dużo.
Jeszcze u mnie w domu, gdzie mam kilkanaście programów i włąsny pokój to okey. Ale wczoraj nocowałam u babci i TV na współkę z rodzicami... już anprawdę dosyć miałam ciagłego słuchania o tym jak świetują.

A sklep z gazetami? Owszem jest parę ładnych albumów, z ciekawymi zdjeciami... nawet jeden faktu sama mówiłam mam, żeby kupiła bo łądny. Ale wiekszość to po prostu dla forsy parę zdjęć takich jak wszędzie wrzuconych...

I Kościół. Mam biermowanie to na drogi KRzyżowe muszę chodzić.
Dwie godziny w kościele na drodze KRzyżowej to przesada...

Ale cóż, ja uważam, ze to był wielki człowiek. I wypada go uczczić. Tylko dlaczego wszystko TAK NA POKAZ?!

PS. Val - zgadzam się z tobą

AtA

Oj, nie, świat nie zapomni... Za dużo kasy telewizja i gazety zbijają, żeby tak łatwo dać nam zapomnieć. Niestety, komercja rządzi światem...

Wyjdę na nieczułą dziagę, której kompletnie nic nie obchodzi. Mylne wrażenie. Nie obchodzi mnie ta rocznica. Cóż, owszem, kiedy JPII umarł, było mi troche smutno. Ale na dłuższą metę.. Ludzie umierają codziennie. Ludzie umieraja codziennie w cierpieniach. Dobrzy ludzie umierają codziennie w cierpieniach. On był jednym z wielu.
Nie mówię, że był zwyczajnym człowiekiem - bardzo wiele robił dla swiata. Ale nie ejst to powód, bym miała jakoś specjalnie przeżywać ten dzień... Ilu z nas oglądało msze prowadzone przez JPII, słuchało jego nauk? Zapewne niewielu. Wszyscy na pewno nie.

Aciak Nieczuły

Univien

Ja... nie spodziewałam się, że będzie tak ciężko. Że każda wzmianka w radiu, telewizji, czy necie wywołuje we mnie łzy. Te papieskie "kwiatki", jego poczucie humoru, jego przemowy. Relacje ludzi ze spotkań. To wszystko jest takie... bliskie. A zarazem tak dalekie, bo wiem, że nigdy już nie wróci.

Jak dziś pamietam 2 kwietnia 2005 roku. Szok, ból i rozpacz. A dziś... dzisiaj mija już rok.

Idę na czuwanie, na procesję, do kościoła. Wszędzie. Jak niewiele razy w roku pójdę z chęcią i z ogromną potrzebą do kościoła.

Dla... dla niego. I dla siebie.

diggory

Madlen

Cóż. W zeszłym roku były właśnie te jedne z niewielu razy, kiedy poszłam do kścioła bo chciałam. Dziś? Też.
Tyle, że ja bym wolała pjść na normalną mszę. Ta ma trwać godzinę trzydzieści siedem. A potem godiznny apel. I na koniec czytanie jego dzieł itd. Nie wiem czy tyle wytrzymam na stojąco, w dusznym Kosciele, bo z całego miasta zamiast rozbić na parę kościołów, to wymyślili sobie, ze będą w jednym.
A nawet nie ma mowy, żeby delikatnie szasugerować pójscie na normalną mszę, bo mam o tym słyszeć nie chce:D

Ale uważam, że nie powinno sie zapomnieć o tej rocznicy. I tyle. Bo to był wielki człowiek.
Nie to, że nie pamiętam tej rocznicy... bo pamietam. Smutno mi i żałuję, że odszedł, choć nie wiem, czy dla niego to nie lepiej - już naprawdę był chory. I żal mi sie robi jak słyszę barkę i pozdrowienie góralskie.
Choć jak jakiś człowiek w TV o którym wie na pewno, ze jest nie wierzący mówi, że te oklaski wzlecą na pewno do nieba... a nic nawet powiedzieć nie mozna bo rodzinka bedzie oburzona:D

Jupka